Kolejna "zarażona"...

Po mroźnym i wietrznym dniu przyjemnie jest się rozgrzać kieliszeczkiem domowej naleweczki...
W tym roku jeszcze nie jest mi to pisane, bo moje najmłodsze dziecię wysysa ze mnie resztki witamin. Pozostaje mi więc zielona herbatka:-)
Ale dzielnie przygotowuję się na przyszły sezon. Póki co na decoupagowy warsztat poszły butelki - a to za sprawą mojej szwagierki i teściowej. Złapały bakcyla na "wyklejanki" dołączając tym samym do grona zarażonych pasją decoupagu.
Jakiś czas temu zagruntowałam kilka butelek i tak sobie stały i czekały na lepsze czasy. No i się doczekały...:-) Materiał tani i wdzięczny, w sam raz na pierwsze kroki w deku.
Pierwsza padła ofiarą szwagierka - zrobiła piękną butelkę ale niestety nie zdążyłam jej "obfocić". Dumna właścicielka wywiozła ją czym prędzej na Mazury.
Teraz odwiedziła mnie teściówka - kolejna butelka doczekała się drugiego życia.
Oto efekt jej pierwszej pracy:

Wreszcie mam kompana! Oczywiście też wydłubałam butelkę ale moja jeszcze "się kończy"...:-)
Udało nam się nawet teścia zaangażować! Dzisiaj zagruntował mi kilka przedmiotów, którym planuję zmienić wygląd:-) Ciekawe tylko czy na lepsze...:-)
Wiecie co w tym wszystkim jest najprzyjemniejsze?
- wspólna praca, pogaduchy, wzajemne motywowanie się, dzielenie się wiedzą i doświadczeniem... można by tak jeszcze długo.
Nie jest ważny efekt takiej pracy. Jednemu będzie się podobało, innemu nie - "O upodobania i kolory nie należy się spierać":-)
Mi największą radość sprawiły te iskierki w oczach szwagierki i teściówki, w których zrodziła się pasja tworzenia:-)