Garderobiane Jajo

Miałam nie robić żadnych dekoracji wielkanocnych.
Po pierwsze - wiedziałam, że święta spędzimy poza domem
Po drugie - nie miałam ochoty na kury, koguty i inne zające:-)
Styropianowe jaja jednak już wcześniej kupiłam, mój wolny czas (czyli po godz. 22) trzeba było spożytkować, żebym przypadkiem za bardzo wyspana rano nie wstała:-)
Poza tym kto powiedział, że musi być drób...?
I tak powstało garderobiane jajo (zaczęte przed świętami, skończone - po...)

Podobno nie powinno się łączyć w deku papieru z serwetką - ale kto by patrzył na zasady...? I na tym właśnie jaju wszystko jest wbrew:
- nie dałam podkładu tylko poszła od razu farba
- z wyklejanek: pierwsza warstwa to papier ryżowy, na to motywy róż z serwetki a na koniec urocze kobietki wycięte z papieru
- Trochę patyny i lakierowanie na błysk (choć generalnie wolę mat) - wszystko przez te damule, które wymuszały na mnie odrobinę elegancji
- w założeniu miała być czarna przezroczysta tasiemka. Przymierzałam się nawet do cekinowej... No ale gdzie w sielskich cekiny.... I w taki sposób wbrew planom poszedł ... sznurek do snopowiązałki (dzięki szwagierka za świeżą dostawę:-)

Samotne jajo było trochę bez wyrazu. Przerobiłam więc dziecięcy drewniany wieszak, lekko go przecierając i dodając te same motywy co na jaju. Wykorzystałam też element z mojej skrzyni przydasi - etykietę od jakiegoś ciucha (scraperki mówią na to chyba tagi) - nie wywalam nic co może mi się przydać i tak mam "recyklingowy tag":-) zawieszony oczywiście na sznurku do snopowiązałki. To druga strona jaja...

Komplecik wisiał już w kilku miejscach i w różnych aranżacjach...

... miało być Butikowym Jajem ale po wyeliminowaniu czarnej tasiemki i eleganckiego szyku stało się raczej Jajem z Wiejskiego Butiku.
Ostatecznie tymczasowo wyeksmitowało tabliczkę powitalną gości i zawisło w tzw. wiatrołapie, stając się Garderobianym Jajem:-) I choć nie było to moim zamiarem, znajomy, który nas wczoraj odwiedził, stwierdził, że ta aranżacja jest trochę intrygująca, z lekkim podtekstem...:-) I jak tu nie wierzyć, że maj pobudza uczucia...:-)